از دهه نود میلادی، مدیریت آب به گونه‌ای گسترش یافت که بتواند استفاده کارآمد از آب، تسهیم عادلانه منافع ناشی از آن و پایداری محیط‌زیست را مد نظر قرار دهد. این رویکرد به سرعت در تقابل با دیدگاه‌های سازه‌ای یا تک‌بعدی در مورد توسعه منابع آب قرار گرفت ولی در ادامه به عنوان ابزاری برای ارتقاء مدیریت آب مورد استفاده قرار گرفت.رویکرد جامع‌نگری در مدیریت آب یا IWRM، در حال حاضر در قالب طرح‌های جامع منابع آب این مشاور مورد توجه خاص قرار گرفته و در سطح طرح‌های جامع حوضه‌های آبریز و طرح‌های جامع استانی انجام شده و می‌شود. در طرح‌های جامع منابع آب، چیده‌مان مطالعات بخشی (دیسیپلین‌ها) همراستا با رویکرد‌های بین‌بخشی (inter-disciplinary) و فرآیند مدیریت یکپارچه (integrated) صورت گرفته و در نهایت خروجی‌های مطالعات در سطح و عمق مورد نظر (مقیاس مطالعات) پاسخگوی تصمیم‌سازی‌های مدیریت آب و ارایه راهکارهای سازه‌ای-مدیریتی در تامین مطمئن و مطلوب نیازها خواهد بود. همچنین این دیدگاه ضمن حرکت توسعه-محور، پایداری سیستم‌های محیطی و انسانی را تضمین می‌نماید.
